ΑΕΚ 1965

ΜΙΑ ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΤΗΣ ΑΕΚ ΑΠΟ ΤΟ 1965 ΜΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ !

ΤΗΝ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ: http://aek-podilasia.blogspot.com

1983 - ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΤΗΣ ΕΦΗΒΕΙΑΣ ΜΑΣ

ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ AΠΟ ΤΟ http://www.aek365.gr ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΤΗΣ ΑΕΚ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ ΤΟΥ 1983 ΣΤΟ ΝΕΟΚΤΙΣΤΟ ΤΟΤΕ ΟΑΚΑ ΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ 2-0 ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΑΟΚ ΤΟΥ ΚΟΥΔΑ:

To κύπελλο της εφηβείας μας...
Πέρασαν κιόλας 26 ολόκληρα χρόνια κι εμένα μου φαίνεται σαν χθες... Η αλήθεια είναι ότι οι μνήμες από την εφηβεία είναι πάντα πιο έντονες κι ας μεσολαβεί μεγαλύτερο διάστημα. Σαν σήμερα ήταν που το ΟΑΚΑ είχε βάλει τα γιορτινά του για να υποδεχθεί τον πρώτο του τελικό και συγχρόνως τον πρώτο ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ δύο ελληνικών ομάδων. Περίεργο το πώς αλλάζουν οι καιροί. Στις 29 Ιουνίου του 1983 η ποδοσφαιρική σεζόν δεν είχε ακόμα τελειώσει και σήμερα 26 χρόνια μετά ξεκινάνε οι προπονήσεις της επόμενης!
Η ΑΕΚάρα λοιπόν έδινε την μάχη της κόντρα στον πολύ δυνατό ΠΑΟΚ της εποχής, που στο πρωτάθλημα εκείνης της χρονιάς μας είχε διασύρει με 5-0 στην Τούμπα και είχε κάνει υγιεινό περίπατο στην Κόρινθο (αφού η έδρα μας ήταν τιμωρημένη) κερδίζοντάς μας με 1-3. Ίσως από εκεί ορμώμενος ο προπονητής του Χάινς Χέερ δήλωνε πριν τον τελικό πως υπάρχουν ομάδες που χαίρεσαι να τις αντιμετωπίζεις και η ΑΕΚ είναι μία από αυτές. Αλαζονικές δηλώσεις είχε κάνει και ο Γιώργος Κωστίκος που σε ερώτηση που του έγινε αν θα επηρεαστούν οι παίκτες του ΠΑΟΚ παίζοντας μπροστά στο κοινό της ΑΕΚ, είχε απαντήσει ότι δεν θεωρεί πως η Ένωση έχει τόσο κόσμο που θα μπορούσε να γεμίσει το στάδιο και πως οι εκδρομείς από την Θεσσαλονίκη θα ακούγονται περισσότερο!
Και οι δύο το βράδυ του τελικού πήραν σκληρή απάντηση...Τέλος Ιουνίου και η ζέστη ήταν έντονη αλλά οι 70 χιλιάδες ενωσίτες που κατέκλυσαν το Ολυμπιακό στάδιο έκαναν την ατμόσφαιρα καυτή. Υπήρχαν στιγμές που κι εμείς οι ίδιοι χαζεύαμε με τον όγκο και το πάθος του κόσμου μας που έκανε τους 5000 περίπου ΠΑΟΚτζήδες να φαίνονται σταγόνα σε έναν κατακίτρινο ωκεανό. Παρών στις κερκίδες κι ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στα πρώτα του βήματα ως προπονητής, που είχε ταξιδέψει από το Μόσταρ για να δει την ΑΕΚ να σηκώνει το κύπελλο.
Το στάδιο αληθινό στολίδι, φάνταζε στα μάτια μας εξωπραγματικό σε σχέση με τα υπόλοιπα ελληνικά γήπεδα που ξέραμε. Τα καρεκλάκια, τα δύο διαζώματα, ακόμα και τα matrix της εποχής θυμάμαι πόσο εντύπωση μας είχαν κάνει.Ο αξεπέραστος Θωμάς Μαύρος, ο θεός της δικής μας γενιάς, είχε πάρει προσωπικά το κύπελλο, αφού με δικά του γκολ είχε πετάξει έξω Ολυμπιακό και Ηρακλή σε προημιτελικό και ημιτελικό αντίστοιχα.Έτσι και στον τελικό, στην πρώτη ουσιαστική μας οργανωμένη επίθεση και ευκαιρία, εκμεταλλεύθηκε την έξυπνη κεφαλιά -πάσα του Κώττη, κρατήθηκε στο όριο προκείμένου να μην βγει οφσάιντ και πλάσαρε ψύχραιμα τον Φορτούλα ανοίγοντας το σκορ και μετατρέποντας παράλληλα τις εξέδρες σε Βεζούβιο.
Η γιορτή είχε αρχίσει, όσο κι αν μοχθούσε να μας την χαλάσει ο Γιώργος ο Κούδας, ο μεγάλος αρχηγός του ΠΑΟΚ που ο ποδοσφαιρικός του εγωισμός δεν μπορούσε να δεχθεί την ήττα στον αγώνα που είχε προαναγγείλει ως τον τελευταίο της τεράστιας ποδοσφαιρικής του καριέρας. Γι αυτό και μετά τον αγώνα είχε ανακαλέσει την απόφασή του αυτή και είχε συνεχίσει έναν χρόνο ακόμα. Όσο κι αν το πάλεψε, οι Αρβανίτης και Αρδίζογλου ήταν σε πολύ μεγάλη βραδιά και μπροστάρηδες στην μάχη και μας κράτησαν όρθιους.
Το υπέροχο δεύτερο γκολ προς το τέλος του αγώνα από τον Βαγγέλη Βλάχο έκρινε οριστικά την έκβαση του τελικού και έδινε την δυνατότητα στον σκόρερ να γίνει ο νεώτερος αρχηγός (μόλις 21 ετών) που σήκωνε το τρόπαιο και στον κόσμο να ξεκινήσει το ξέφρενο πανηγύρι. Αποθεωτική απονομή, γύρος θριάμβου με τον παραδοσιακό τρόπο της εποχής, οι ΠΑΟΚτζήδες αποχώρησαν αφήνοντας χιλιάδες καθίσματα σπασμένα και τα matrix που τόσο εντυπωσιακά έμοιαζαν στα μάτια μας έμειναν να γράφουν το τελικό 2-0. Ο Στέλιος Μανωλάς θα πάει από την χαρά του με τα πόδια από το ΟΑΚΑ στο πατρικό του στο Γαλάτσι, όπως κι εμείς με τον ίδιο τρόπο στο σπίτι μας από την Ομόνοια, αφού κανείς ταξιτζής δεν δεχόταν να μας πάρει έτσι όπως ήμασταν μουσκίδι από τις, καθιερωμένες τότε, βουτιές στο σιντριβάνι.
Δεν ξέρω γιατί, όσα χρόνια και να περάσουν, όσοι ζήσαμε εκείνη την νύχτα θεωρούμε ότι το κύπελλο αυτό (αν και έχουν ακολουθήσει κατακτήσεις με αντιπάλους Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό) είναι αυτό που έχουμε χαρεί περισσότερο.Ίσως γιατί ήταν ο μοναδικός μας τίτλος εκείνη την πέτρινη δεκαετία, ίσως γιατί ήταν μια μαγική βραδιά και μια μεγάλη νίκη αγωνιστική αλλά και κυρίως του κόσμου μας που έδωσε πολλές απαντήσεις. Ίσως τελικά γιατί ήταν ο πρώτος τίτλος της εφηβείας μας και οι στιγμές αυτές είναι στην ζωή κάθε ανθρώπου οι πιο έντονες...
Buffalo Soldier
LINK: http://www.aek365.gr/article.php?id=1366

ΣΑΝ ΠΑΛΙΟ ΣΙΝΕΜΑ - ΑΕΚ 1971

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΛΕΒΙΔΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΑΕΚ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 70, ΑΠΟ ΤΟ SITE ΤΟΥ ARRENA RADIO 89,2 :

Το καλοκαίρι του 1971 ήταν ένα ορόσημο ζωής, καθώς οικογενειακά μετακομίσαμε στην Αθήνα από το Καρλόβασι της Σάμου. Ήταν και ορόσημο ζωής αθλητικής και οπαδικής. Μέχρι τότε η επαφή μου με τη μεγάλη λατρεία μου –το ποδόσφαιρο- ήταν ο Άρης και ο Πυθαγόρας, οι δυο ομάδες που υπήρχαν τότε στο Καρλόβασι. Η σχέση με το γήπεδο ήταν το γήπεδο του Γυμνασίου Καρλοβασίου. Το πρωτάθλημα και τις ομαδες του τις γνωρίζαμε όλα τα παιδιά από το ραδιόφωνο και τις 3 τηλεοράσεις που υπήρχαν τότε.

Τα αστέρια του ποδοσφαίρου τα μαθαίναμε από τα χαρτάκια μέσα στα μπισκότα… Ρουλια, Παπαϊωαννου, Σιδέρης, Δομάζος, Μποτίνος, Πομώνης, Καραφέσκος, Χαίτας, Κούδας, Σπυρίδων, Μπατάκης, Γαϊτάνος, Δειμέζης, Κούβας, Δαβουρλής, Αντωνιάδης, Καμάρας, Τόσκας, Σκευοφύλαξ, Γιούτσος, Κρητικόπουλος, Λυκουρίνος και τόσοι άλλοι. Δύσκολο χαρτάκι ήταν ο Παπασίκας του Πανιωνίου.

Μόλις ανοίξαμε και τα τελευταία μας κιβώτια της μετακόμισης στο Παγκράτι Δεν με ένοιαζε πλέον τίποτε άλλο, ούτε καν σε ποιο σχολείο θα πήγαινα Γυμνάσιο, αλλά πότε θα με πήγαινε στο γήπεδο ο θείος μου. Όχι σε οποιοδήποτε γήπεδο, αλλά στο γηπεδο της ΑΕΚ. Αυτός ο θείος με είχε μπολιάσει με το μικρόβιο, πείθοντας με και εξηγώντας ταυτόχρονα, γιατί έπρεπε να γίνω οπαδός της ΑΕΚ. Έτσι σ’ αυτόν έτρεξα κι εγώ εκείνο το πολύ ζεστό Κυριακάτικο μεσημέρι του Σεπτέμβρη του 1971 και τον παρακάλεσα να μας πάει μαζί με τον ξάδερφο μου στο γηπεδο. «Θέλω γήπεδο» του είπα.

Το λεωφορείο που περνούσε από την Πατησίων έγραφε «Νέα Σμύρνη - Νέα Φιλαδέλφεια», μάρκας SCANIA, πρωτόγνωρες εμπειρίες και εικόνες για ‘μένα. Όμως μια εικόνα δεν θα φύγει ποτέ από το μυαλό μου: το καταπράσινο χόρτο της Νέας Φιλαδέλφειας (δεν είχα ξαναδεί ποτέ πριν γήπεδο με χόρτο). Η ζέστη αφόρητη, πορτοκαλάδες στα στρογγυλά πλαστικά μπουκαλάκια, τα καπελάκια από πλαστικό με χάρτινο τον γείσο είχαν γίνει ένα με το κεφάλι μας από την ζέστη.

Οι ομάδες δεν άργησαν να βγουν. Από την καταπακτή βγήκε πρώτος ντυμένος στα ολόλευκα ο ΠΑΟΚ και τον Κούδα ακολουθούσε ο Σαβουλίδης, ο Σαράφης, ο Αποστολίδης........... ώσπου τα παιδιά που μάζευαν τις μπάλες ντυμένα με μαύρες φόρμες, που έγραφαν «ούζο 12», έκαναν νόημα ότι βγαίνει η ΑΕΚ. Κι εμείς από την θύρα 21 είχαμε στο πιάτο το θέαμα. Πόσο μικρό φάνταζε το δεκάδραχμο που πληρώσαμε για μαθητικό εισιτήριο μπροστά στα όσα βλέπαμε.

Το κοντοκουρεμένο κεφαλάκι του Μίμη Παπαϊωάννου βγήκε πρώτο. Έτσι ξεκίνησε η ΑΕΚ το πρωτάθλημα του 71-72 . Οι Κωνσταντινίδης, Τριανταφύλλου, Θεοδωρίδης, Κεφαλίδης, Λαβαρίδης, Καραφέσκος, Βεντούρης, Νικολαϊδης και Πομώνης ακολούθησαν τον Μίμη μέσα στο γήπεδο. Το πρώτο αξιόλογο σουτ στο 4’ με τον Παπαϊωαννου, ευκαιρία με τον Σπύρο Πομώνη στο 10’, ευκαιρία όμως και ο ΠΑΟΚ με τον Κούλη Αποστολίδη μετά από πάσα του μεγάλου Κούδα.

Όλα τα χαρτάκια της συλλογής μου, έτρεχαν μπροστά μου. Ποτέ δεν θα ξεχάσω την ανείπωτη εκείνη χαρά, που έκανε την ηλίαση που έπαθα, ασήμαντη λεπτομέρεια. Εκεί μαζί με τον ξάδερφο μου, δεν πιστεύαμε στα μάτια μας κι ο θειος μου καμάρωνε. Είχε φυτέψει τον σπόρο του ΑΕΚτζή...

Στο Β’ ημίχρονο μπήκε αλλαγή ο Καχρής, πάσα στον Βεντούρη, κεραυνός και στο 78’ το 1-0 μπροστά μας, στη θύρα 21, ήταν γεγονός. Ο Σαββουλίδης μάζεψε τη μπάλα από τα δίχτυα του. Η ΑΕΚ κέρδισε 1-0. Από τότε πέρασαν 38 χρόνια, είναι όμως εκείνη η μέρα στη μνήμη μου σαν να ήταν χθες, μόνο που το γηπεδο, δεν υπάρχει πια........... δεν υπάρχει κι ο θείος Μανώλης όμως, που το 1994 όντας χτυπημένος από καρκίνο στο Λαϊκό Νοσοκομείο ένα Κυριακάτικο πρωί μου είπε «θέλω γηπεδο» «θα με πας»?..........

LINK: http://www.arrenaradio.com/index.php/site/article/cinema/

ΕΦΥΓΕ Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΚΕΥΟΦΥΛΑΚΑΣ

"Έσβησε" ο Στέλιος Σκευοφύλακας

Μία από τις πιο εμβληματικές μορφές στην ιστορία της ΑΕΚ ο Στέλιος Σκευοφύλακας, «έσβησε», χτυπημένος από την επάρατη νόσο, σε ηλικία 70 ετών στη μία τα ξημερώματα.

Ο εκλιπών, αγωνίστηκε στη θέση του μέσου στην ΑΕΚ από την περίοδο 1961-62 μέχρι το 1972-73 ενώ υπήρξε 11 φορές διεθνής με την Εθνική Ομάδα Ανδρών. Με την ΑΕΚ, είχε 339 συμμετοχές (19 γκολ) ενώ κατέκτησε τρία πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα. Τα οκτώ τελευταία χρόνια, ήταν πρόεδρος στον Σύνδεσμο Βετεράνων ποδοσφαιριστών της «κιτρινόμαυρης» ομάδας.

Τελευταία δημόσια εμφάνισή του, έγινε στην κοπή πίτας των βετεράνων της ΑΕΚ στις 21 Ιανουαρίου 2009, όταν η ξαφνική προσέλευσή του, προκάλεσε ρίγη συγκινήσεως στους παρευρισκόμενους. Η νέκρωση ακολουθία, θα ψάλλει την Παρασκευή (13:00) από τον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου στον Περισσό (επί της Λεωφόρου Ηρακλείου) και η κηδεία του θα γίνει από το Β΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Η οικογένεια του παρακαλεί αντί στεφάνων, να κατατεθούν χρήματα στον αριθμό 149002101044030 της Τράπεζας Αλφα, για λογαριασμό του Συλλόγου Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων ατόμων με αναπηρία «Το Εργαστήρι» στο οποίο ο εκλιπών ήταν από τα ιδρυτικά μέλη.

LINK: http://www.goalday.gr/article.asp?catid=10523&subid=2&tag=7761&pubid=2959742

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ

ΣΠΑΝΙΑ ΦΩΤΟ ΑΕΚ-LIVERPOOL 1972 ΚΥΠΕΛΛΟ UEFA

ΣΠΑΝΙΑ ΦΩΤΟ ΔΥΟ ΠΑΙΧΤΩΝ ΤΗΣ LIVERPOOL, TOY Steve Heighway (ΑΡΙΣΤΕΡΑ) KAI Brian Hall (ΔΕΞΙΑ), ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ, ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ 2ο ΓΥΡΟ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ UEFA ΣΤΙΣ 08/11/72 ΑΕΚ-LIVERPOOL,

ΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΗΞΕ 1-3.

08/11/72

ΑΕΚ-Λίβερπουλ 1-3

(35’ πεν.Νικολαΐδης – 17’ και 44’ Χιούζ, 86’ Μπέρσμα)

ΑΕΚ : Ερέα, Τσάμης, Λαβαρίδης, Θεοδωρίδης, Τόσκας, Λέλης, Νικολάου (46’ Καραφέσκος), Δανδέλης, Νικολαΐδης, Παπαϊωάννου, Πομώνης

Προπονητής: Στάνκοβιτς

ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΝΑΟ ΜΑΣ

ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ "ΓΚΡΕΜΙΤΣΑΣ" (ή ΓΡΑΝΙΤΣΑΣ) ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ, ΒΑΣΙΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟ ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ, ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ "ΝΙΚΟΣ ΓΚΟΥΜΑΣ" ΣΤΗ ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ !!!

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΛΗΓΕΣ ΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΑΣ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΡΕΙ ΛΥΣΗ.

ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΓΗΠΕΔΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΚ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ.

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΦΩΤΟ ΒΓΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΑΕΚ-TORINO 2-2 ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ UEFA ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 90, ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΑΕΚ ΣΤΟ "ΝΙΚΟΣ ΓΚΟΥΜΑΣ" ΝΑ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΕΙ.

Ο ΝΕΣΤΟΡΙΔΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΣΑΚΝΑΝΤΙ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΝΕΣΤΟΡΙΔΗΣ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΠΑΙΧΤΗΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΗΠΕΔΑ.

ΓΙΑ ΠΕΝΤΕ ΣΥΝΕΧΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΩΤΟΣ ΣΚΟΡΕΡ ΜΕ ΤΗΝ ΦΑΝΕΛΑ ΤΗΣ ΑΕΚ (59,60,61,62,63) !!!

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΕΙΠΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΕΝΕ ΤΣΑΚΝΑΝΤΙ, ΟΠΩΣ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΚΩΣΤΑΣ ΝΕΣΤΟΡΙΔΗΣ - Ο ΜΑΓΟΣ ΤΗΣ ΜΠΑΛΑΣ" ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΑΡΟΥ (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΚΥΡΑ 2008) :

[ Γιένε Τσάκναντι
Ο Τσάκναντι έγινε θρύλος στην ΑΕΚ. Την ανέλαβε το 1962 καιτην έβγαλε πρωταθλήτρια. Έφυγε και ξαναγύρισε το 1966-67 και πήραμε πάλι το πρωτάθλημα.

Μ' αυτόν συνέβαινε ένα περίεργο πράγμα. Μου έλεγε πριν αρχίσει το παιχνίδι: «Σήμερα θα βάλεις δύο γκολ». Κι έβαζα δύο γκολ.Την άλλη Κυριακή μού έλεγε: «Θα έχεις τρεις ευκαιρίες και θα σκοράρεις και στις τρεις». Κι έτσι γινόταν. Ήταν τρομερό. Λες και ταέβλεπε όλα στον ύπνο του. Παίζαμε με αδύνατη ομάδα και μας έλεγε: «Σήμερα είναι δύσκολο το παιχνίδι». Παίζαμε με κάποια γερή,μας έλεγε, «Θα κερδίσετε εύκολα». Όπως τα έλεγε, έτσι γινόντουσαν. Ήταν βέβαια πολύ αυστηρός. Όταν ήρθε στην ΑΕΚ, μου έκανε τη μεγαλύτερη πλάκα. Στο πρώτο δίτερμα στην προπόνηση, μου λέει: «Θα παίξεις με τη δεύτερη ομάδα». Εγώ γέλασα. Aρχίζει το διπλό κι εγώ με τη δεύτερη ομάδα βάζω δύο γκολ. Παρ' όλα αυτά, βγάζει την αποστολή για το παιχνίδι της Κυριακής και δεν με έχει στη δεκαεξάδα. Λέω του διερμηνέα: «Πες του ότι τη Δευτέρα που θα γυρίσετε στην Αθήνα, μην τυχόν και με ψάξει, εγώ δεν ξαναπαίζω».Όταν γύρισε η ομάδα, ο Τσάκναντι πιάνει τον συγχωρεμένο τονΔημήτρη Σεβαστάκη, που ήταν κουμπάρος μας, και του λέει: «Να μου τον φέρεις». Εγώ ανένδοτος. Την άλλη μέρα, ο Σεβαστάκης με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει: «Κώστα, δεν παίρνεις την Ελένη να πάμε να ξεσκάσουμε;» Βγαίνουμε και πάμε στη «Νεράιδα». Καθόμαστε μπροστά μπροστά κι όπως γυρίζω βλέπω λίγο πιο εκεί τον Τσάκναντι με τη γυναίκα του και τον διερμηνέα. Σηκώνομαι και πάω να φύγω. Στέλνει λοιπόν ο Τσάκναντι τον διερμηνέα και μου λέει: «Θέλει να σου μιλήσει». «Ευχαρίστως», του λέω, «ας πει ότι θέλει».«Άκουσε, Κωστα», μου λέει ο Τσάκναντι. «Κάποια μέρα θα σταματήσεις το ποδόσφαιρο. Αν αποφασίσεις να γίνεις προπονητής, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνεις είναι να πάρεις τον αέρα του ποδοσφαιριστή που είναι ο πρώτος, το μεγάλο όνομα της ομάδας. Έτσι μόνο θα σε υπακούσουν όλοι οι άλλοι. Αν δεν το κάνεις αυτό, δεν θα πετύχεις σαν προπονητής».Βέβαια, εγώ δεν τον άκουσα. Έκανα προπονητής στην ΑΕΚ για 14 παιχνίδια, χωρίς να χάσουμε, αλλά και χωρίς να «κόψω» το κεφάλι του Μαύρου, που ήταν τότε ο καλύτερος. Βέβαια, μετά μου φέρανε τον Σενέκοβιτς και μου είπαν θα είσαι βοηθός του. Εγω τότε πήγαινα στο γήπεδο το μεσημέρι στη μία κι έφευγα το βράδυ, και μάλιστα χωρίς να πληρώνομαι. Μόνο τα ναύλα μου έπαιρνα.

Τέλος πάντων, με τον Τσάκναντι τα βρήκαμε. Μάλιστα, απ' όσα μου είχε πει, σκέφτηκα ότι ίσως είχε δίκιο. Όσο καιρό έμεινε στην ΑΕΚ, μ' είχε συνέχεια δίπλα του. Με συμπαθούσε, με αγάπησε θα έλεγα πάρα πολύ. «Έλα εδώ, γέρο», μου έλεγε. Με φώναζε γέρο γιατί ήμουν ο μεγαλύτερος απ' όλους. Κι όπως είπα, ότι έλεγε έβγαινε στο γήπεδο. Ήταν καταπληκτικός ο άνθρωπος. Μελετούσε την αντίπαλη ομάδα, ήξερε ακριβώς πώς παίζει. Και μας έλεγε με κάθε λεπτομέρεια τι πρέπει να κάνουμε στο γήπεδο. Γι' αυτό και τις δύο φορές που δούλεψε στην ΑΕΚ, πήραμε το πρωτάθλημα. Βέβαια, τηδεύτερη φορά, το 1967-68, εγώ δεν έπαιζα πλέον στην ΑΕΚ. Είχα πάει στην Αυστραλία, αλλά κι εκεί πρωτάθλημα πήρα με την«Ελλάδα» Μελβούρνης.]

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΓΙΕΝΕ ΤΣΑΚΝΑΝΤΙ (ΑΝΕΚΔΟΤΗ ΦΩΤΟ)

Ο ΤΣΑΚΝΑΝΤΙ ΥΠΗΡΞΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΕΡΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΕΚ.

ΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΕΣΑΝ "ΜΙΣΤΕΡ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ" ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ, ΤΟ 1963 ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ 1968.

ΣΚΛΗΡΟΣ ΣΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ, ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ, ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ.

ΕΧΟΝΤΑΣ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ, Η ΦΗΜΗ ΟΤΙ ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΕ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΟ 1967 ΕΙΧΕ ΤΡΕΛΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΕΙΧΕ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ !!

ΟΝΤΩΣ Ο ΤΣΑΚΝΑΝΤΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΤΟ ΦΛΕΒΑΡΗ ΤΟΥ 67 ΣΕ ΜΙΑ ΗΔΗ ΧΑΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟ 67-68 ΠΗΡΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ,

ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΔΟΤΗ.

ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΒΗΓΜΕΝΗ ΕΠΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ, ΛΙΓΗ ΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΤΣΑΚΝΑΝΤΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΕΚ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΦΛΕΒΑΡΗ ΤΟΥ 67 ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΥΠΟΔΕΧΤΕΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ.

ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΗ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΜΑΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΑΕΚ, ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΜΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΤΟΤΕ ΤΗΣ ΑΕΚ, ΠΟΥ ΑΝΕΛΑΒΕ ΝΑ ΣΥΝΟΔΕΨΕΙ ΤΟΝ ΤΣΑΚΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΙΨΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΧΡΕΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΡΙΑΣ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΗΞΕΡΕ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ.

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟΘΑΝΑΤΙΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ 41 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΜΠΟΥΜ ΓΕΜΑΤΟ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΥ ΦΙΛΟΥ ΕΝΩΣΙΤΗ.

(Ευχαριστώ για τη φωτο τον φίλο μου Φίλιππο)

ΑΕΚ 1968 - ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ

Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΣΤΗ ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ.

ΑΠΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΕΚ.

ΑΕΚΤΖΗΣ ΑΠΟ ΚΟΥΝΙΑ, ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΝΤΑ ΠΑΝΤΕΛΟΝΑΚΙΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ.ΕΖΗΣΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΟΞΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΤΗΣ ΑΕΚ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΠΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΙΚΙΕΣ.

ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ BLOG ΜΕΡΙΚΕΣ.

ΑΥΤΗ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ.

ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΛΛΗΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΣΤΗ ΒΙΟΤΕΧΝΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΩΡΕΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΒΛΕΠΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.

ΟΤΑΝ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ,

ΕΒΓΑΛΕ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΣΕ ΑΛΜΠΟΥΜ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΚ,

ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ...

(Πάνω σειρά: ΙΟΡΔΑΝΟΥ,ΜΑΝΙΑΤΕΑΣ,ΜΠΑΛΟΠΟΥΛΟΣ,ΣΚΕΥΟΦΥΛΑΚΑΣ,ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,ΣΟΦΙΑΝΙΔΗΣ

Κάτω σειρά: ΣΤΑΜΑΤΙΑΔΗΣ,ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ,ΚΑΡΑΦΕΣΚΟΣ,ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ,ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ)