Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΕΧΕΙ ΤΑΥΤΙΣΤΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΕΚ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ !!!
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ή ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΡΝΗΘΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΧΕΙ ΑΦΙΕΡΩΣΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΟΥ (ΜΑΣ) ΑΕΚ.
ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ, ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΑΝΕΤΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΡΙΕΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ή ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ !
ΤΟ FREE PRESS ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "LIFO", ΤΟΥ ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ...
Δημήτρης Χατζηχρήστος
Πρόεδρος της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, ζει στη Νεάπολη και διακατέχεται έντονα από τάσεις φυγής. Έχει βγάλει το σύνθημα «ΑΕΚ ζούμε, στην Πόλη να σε δούμε».
Είμαι από τον Λαγκαδά, μια μικρή κωμόπολη έξω από τη Θεσσαλονίκη. Μου πάει πάρα πολύ η Θεσσαλονίκη, γιατί όταν δεν έχεις ζήσει κάπου, το έχεις στο μυαλό σου διαφορετικά. Στην Αθήνα ήρθα μωρό και, επί της ουσίας, θεωρούμαι γκάγκαρος. Το θέμα δεν είναι, όμως, τι θεωρείσαι αλλά τι αισθάνεσαι ότι είσαι. Θα ήθελα να ζήσω τώρα οπουδήποτε, έξω από την Αθήνα. Κατά προτίμηση, στη Θεσσαλονίκη.
Μεγάλωσα στη Νεάπολη Εξαρχείων. Κανείς δεν ξέρει να ονομάσει σωστά τη γειτονιά. Άλλοι το λένε «Εξάρχεια», άλλοι το λένε «Γκύζη». Το σωστότερο όλων είναι Παναθήναια. Πάντα έμενα στο κέντρο. Το δημοτικό μου ήταν στην Κωλέττη, το γυμνάσιο στη Βαλτετσίου, το Βαρβάκειο, τα φροντιστήριά μου στη Σόλωνος και η Νομική στη Σόλωνος. Όλη μου τη ζωή την πέρασα στα Εξάρχεια. Δεν έχει καμία σχέση με τώρα. Αυτό το περί ενεργητικότητας και περί προβληματισμού, που λένε ότι υπάρχει στα Εξάρχεια, είναι μια μπαρούφα. Βέβαια, αυτό το καταλαβαίνεις όταν περάσεις τα 35 και τα 40. Μέχρι τότε, υπάρχει μια άλλη κουλτούρα.
Μικρός ήμουνα Παναθηναϊκός, γιατί τα αδέρφια του πατέρα μου ήταν Παναθηναϊκοί και με πήγαιναν στο γήπεδο. Ο πατέρας μου, όμως, όταν συνειδητοποίησε την πραγματικότητα, επενέβη δραστικά και έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους θέση. Ήταν ΠΑΟΚ και μόλις ήρθε στην Αθήνα έγινε ΑΕΚ. Όταν έμαθε ότι με πηγαίνουν στον ΠΑΟ, με συνοπτικές διαδικασίες μού έριξε κάτι φάπες και με κλείδωσε έξω από το σπίτι και έγινα ΑΕΚ. Λίγο πριν φύγει από τη ζωή, πριν από μερικά χρόνια, μου είπε «Ρε γαμώτο! Σε έκανα ΑΕΚτζή. Θα είχε πάρει άλλο δρόμο η ζωή σου». Θα είχα οικογένεια δηλαδή, θα είχα τελειώσει τη Νομική και δεν θα είχα καμία επαφή με τον Παναθηναϊκό.
Δεν οργανώθηκα, οργάνωσα την Original. Πήγα μόνος μου μια φορά, με πλακώσανε, πήγα δύο με πλακώσανε πάλι και είπα γιατί να πηγαίνω συνέχεια μόνος μου. Όταν ήμουν πιτσιρικάς, έπεφτε πολύ ξύλο, αλλά όχι όπως τώρα. Υπάρχει ξύλο και ξύλο. Το να παίζεις δύο μπουνιές για την ομάδα σου όταν σε πειράξουνε, εντάξει, είναι κάπως λογικό, αλλά το να κουβαλάς μαχαίρια είναι άλλο πράγμα. Όλα έχουν μετατραπεί σε συμμορίτικες καταστάσεις. Μακριά από μας. Η Original έγινε τότε για να στηρίξει την ΑΕΚ παντού. Στην αρχή τους μάζευα έναν έναν. Αν κάνεις βέβαια σωστά πράγματα, θα ανταποκριθούν οι άνθρωποι. Το πρόβλημα της Original είναι η ΑΕΚ. Για την ΑΕΚ γίνονταν, για την ΑΕΚ γίνονται, για την ΑΕΚ θα γίνονται όλα.
Η Original δεν έχει μέλη. Δεν υπάρχουν εγγραφές και συνδρομές. Απλά έρχεσαι εδώ και πίνεις μια μπίρα και συζητάς. Η μεγαλύτερη κατάντια της ΑΕΚ είναι ότι είμαι εγώ πρόεδρος της Ερασιτεχνικής. Ένας οπαδός οργανωμένος, σεσημασμένος είναι και πρόεδρος. Στον ερασιτεχνικό Ολυμπιακό είναι ο Συγγελίδης, που έχει τη Citroen. Στον Παναθηναϊκό είναι ο Γιαννακόπουλος, που έχει τις ασπιρίνες. Στην ΑΕΚ είναι ο Χατζηχρήστος, που ήταν 30 χρόνια courier. Είμαστε εκεί για να μη διαλυθεί η ΑΕΚ, όχι για να τη σώσουμε. Κάθε μέρα λέω δέκα φορές να τα παρατήσω, αλλά το θέμα είναι τι λες όταν πέφτεις στο κρεβάτι.
Ο τελευταίος τροχός της άμαξας είναι οι οργανωμένοι οπαδοί. Το μεγαλύτερο ανέκδοτο που έχω ακούσει στην Ελλάδα είναι πως, αν διαλύσουμε τους οργανωμένους, θα καταστείλουμε και τη βία. Χούντα έχουμε και θα διαλύσουμε τους οργανωμένους οπαδούς; Απαγορεύεται δηλαδή ν' ανέβω σε ένα παγκάκι και να μιλάω για την ΑΕΚ; Όταν δεν πιάνουν τα μεγάλα κεφάλια, οι οπαδοί τους φταίνε; Επαναπαύονται τα μεγάλα κεφάλια με το να τα ρίχνουν στους οπαδούς.
Παλιά πλακώνταν δύο σε μια γωνία και τρέχαμε όλοι να τους χωρίσουμε. Τώρα καθόμαστε και τους κοιτάμε. Έχουμε γίνει του «δεν βαριέσαι μωρέ». Γι' αυτό βγαίνει και η Νέα Δημοκρατία στην Ελλάδα. Είναι η εξέλιξη και η αλλαγή νοοτροπίας του Έλληνα. Ήμασταν η πιο ωραία χώρα του κόσμου και τώρα έχουμε γίνει ένα απέραντο μπουρδέλο. Γι' αυτό και οι άνθρωποι που φτάνουν στα 50 διακατέχονται σε μόνιμη βάση από τάσεις φυγής.
Κάποτε πίστευα πως είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ. Το πίστευα πολύ αυτό. Από τότε, όμως, που γύρισε ο Μπάγιεβιτς, για πρώτη φορά κατάλαβα πως δεν είναι καθόλου διαφορετικό. Κάποτε, αλήθεια, πίστευα πως όποιος είναι Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός είναι κακός άνθρωπος. Μετά κατάλαβα πως υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι.
Πόλεμος και ειρήνη είναι η σχέση μας με τον Μπάγιεβιτς. Εμείς όμως είμαστε ΑΕΚ. Δεν έχουμε δικαίωμα ν' αλλάξουμε ομάδα. Ορισμένα πράγματα παραμένουν αναλλοίωτα. Την πρώτη φορά που επέστρεψε δεν ήταν καθόλου υπερβολική η αντίδρασή μας. Υπερβολικός ήταν αυτός, που επέστρεψε.
Το «παπί» μου θα το λένε πάντα Ντούσαν. Αλλά από τον παλιό τον Ντούσαν. Δεν έχει καμιά σχέση ο τωρινός Μπάγιεβιτς. Τώρα είναι ένας παρωχημένος άνθρωπος. Δόξασε την ΑΕΚ, δοξάστηκε μαζί της και μετά την πλήγωσε. Και εγώ αύριο, βέβαια, μπορεί να προδώσω αυτό που αγαπάω. Δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η ζωή. Μπορεί να έρθει αύριο ο Κόκκαλης, να μου δώσει 1.000.000 ευρώ να οργανώσω τους οπαδούς του. Λέμε τώρα.
Ο Μελισσανίδης την έχει βοηθήσει την ομάδα. Μας έχει στενοχωρήσει, αλλά τον έχουμε στεναχωρήσει και εμείς. Πρέπει να κάτσει και να σκεφθεί ψύχραιμα τι θα κάνει με την ομάδα. Όσο κάνουν τα πούρα του στοιχίζει ο προϋπολογισμός της ομάδας χάντμπολ. Έχει δημιουργηθεί μια εντύπωση πως όποιος πάει να βάλει στην ΑΕΚ τα λεφτά του τα χάνει ή του τα τρώνε. Γι' αυτό και δεν βρίσκει η ΑΕΚ ανθρώπους να τη βοηθήσουν. Τώρα, καλώς ή κακώς, έχουμε κάτι άσχετους, αλλά αν φύγουν και οι άσχετοι δεν θα μείνει τίποτα. Καλύτερα με τους άσχετους, μήπως και τους βάλουμε μυαλό, παρά με το τίποτα.
Ο Ντέμης Νικολαΐδης ήταν το μεγάλο χαμένο στοίχημα της ΑΕΚ. Επηρεαζόταν πάρα πολύ από αυτά που άκουγε και άλλαζε συνέχεια γνώμη. Δεν περίμενα πότε ότι θα φερθεί τόσο αλαζονικά. Έκανε αυτά που κατηγορούσε. Εγώ αν υπάρχω ακόμα στην ΑΕΚ, είναι γιατί ποτέ δεν ξέχασα ποιος ήμουν και τι έκανα. Για μένα ο τελευταίος πιτσιρίκος που θα έρθει στην Original είναι και ο καλύτερός μου φίλος.
Πολιτικά είμαστε για κλάματα. Εγώ γι' αυτό ασχολήθηκα με τα γήπεδα και την ΑΕΚ. Ο αθλητισμός και τα ποδόσφαιρα είναι πολύ καλύτερα. Την ψωνίζεις πιο εύκολα. Με την πολιτική είναι δύσκολο να την ψωνίσεις. Πρέπει να είσαι πολύ βλάκας. Εγώ, μέχρι πρότινος, πίστευα την ιστορία με την Αγιά-Σοφιά και την Κωνσταντινούπολη, το μαρμαρωμένο βασιλιά και τέτοια. «ΑΕΚ, ζούμε, στην Πόλη να σε δούμε»: εγώ το είχα βγάλει αυτό το σύνθημα. Κολοκύθια τούμπανα και όνειρα. Κάθισα και σκέφτηκα, μάζεψε όσους μπορείς, πήγαινε στην Πόλη, πάρ' την, κάνε την πρωτεύουσα της Ελλάδας και βάλε και την ΑΕΚ εκεί να παίζει ή ας μετακομίσουν όλοι οι Αεκτζήδες στην Πόλη. Γίνεται αυτό το πράγμα;
Αγαπημένο σύνθημα μου είναι: «Μια ομάδα στον κόσμο αγαπώ, το όνομά της πια είναι γνωστό και η καρδιά, αν ρωτήσεις, θα πει μοναχά: Ένωσις».
LINK: http://www.lifo.gr/content/i161/x8/1536
Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Όπως παραδέχεται και ο ίδιος τα παλιά τα χρόνια ήταν μια άλλη ορίτζιναλ, που δεν έχει καμία σχέση με την τωρινή. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, αλλά η προσφορά του σταματάει εδώ και αρκετά χρόνια. Αυτή την στιγμή δεν είναι αυτός που καθοδηγεί την οριτζιναλ, απλά προσπαθεί να παραμείνει μέσα στα πράγματα.
Εκτος από τον πατέρα του, ο θείος μου να δεις τι φαπες του εριχνε σε διαφορες εκδρομες:-ρ
Ημουν υπερήφανος που ανήκα στην Ορίτζιναλ και εχω κάνει πολύωρες κουβέντες μαζί του. Αλλά όλα αυτά τελειώσαν εδώ και χρόνια. Δυστυχώς μόνο ντροπή μου προκαλεί και έχω σταματήσει να τραγουδώ οποιοδήποτε σύνθημα έχει να κάνει με αυτή την οργανωση που φιλοδοξία της είναι να φτιάξει μια ποδοσφαιρική ομάδα για να συμμετάσχει στο πρωτάθήμα. Άλλωστε χρόνια τωρα διαφωνουν με τον τρόπο λειτουργίας της ΑΕΚ και το δείχνουν με κάθε άσχημομ τρόπο.
Egli 21
Δημοσίευση σχολίου